آینه کاری سنتی از چه زمانی مورد استفاده قرار گرفت؟

آینه کاری سنتی در ایران یکی از هنر های تزئینی در زیبا سازی اماکن عمومی محسوب می شود. آینه کاری سنتی در دوره ساسانیان به اوج خود رسید و یکی از پرطرفدار ترین ابزارهای زیبا سازی در آن زمان محسوب می شد. به عبارتی برای نشان دادن عظمت یک مکان سعی می شد تا از آینه کاری استفاده شود. البته نه تنها به علت زیبایی و جلای خاص آینه کاری سنتی در منزل، بلکه از نظر افزایش نور و روشنایی نیز کاربرد داشت. اما تا به امروز نیز جزء بهترین هنر های تزئینی به شمار می آید.

 

آینه، عنصری روشنی بخش
اما شاید از خود بپرسید: "این روشنایی بخش خانه از کجا آمد؟" "چگونه به تکه هایی کوچک مبدل شده و نقش و نگار به خود گرفته است؟"  جالب است بدانید، با این که این هنر را جزء هنر های اصیل ایرانی می دانیم، گفتنی است که مبدا ظهورش به اروپا باز می گردد. پیش از این که آینه وارد سرزمین ما شود، برای دیدن خود باید به فلزهای سیقل خورده بسنده می کردیم. هرچند دوره آن آینه ها نیز، با وارد شدن آینه های شیشه ای به سر آمد.